Ο βλαστός του είναι κοντός και δεν ξεπερνάει τα 35 εκατοστά μέχρι να ανθοφορήσει. Τα φύλλα του βρίσκονται το ένα πάνω στο άλλο με στήριγμα ένα σαρκώδες στέλεχος που αποτελεί τον κύριο άξονα του λάχανου. Τη δεύτερη Άνοιξη βγαίνει στη μέση ένα σκληρό στέλεχος που φέρει μικρά άνθη. Η αναπαραγωγή γίνεται με σπόρο είτε απευθείας σε χωράφι είτε σε φυτώρια ή σπορεία. Όταν το φυτάριο αποκτήσει 5-6 φύλλα τότε γίνεται μεταφύτευση και στη συνέχεια άρδευση. Οι απαιτήσεις του λάχανου σε νερό είναι μεγάλες. Πρέπει να ποτίζεται τακτικά αλλά κανονικά γιατί μεγάλες ποσότητες νερού πιθανόν να προκαλέσουν μεγάλη επέκταση των ριζών και εξασθένιση του φυτού. Το λάχανο αναπτύσσεται κανονικά σε θερμοκρασίες από 15-18 βαθμούς. Το φυτό αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ μία ποικιλία αντέχει και μέχρι τους –10 βαθμούς.

Το κινέζικο λάχανο (Brassica rapa – Κράμβη η ράπυς) γνωστό και ως λάχανο-σέλινο είναι ένα είδος λάχανου που κατάγεται από την περιοχή του Πεκίνου και χρησιμοποιείται ευρέως στην κουζίνα τής Άπω Ανατολής. Έχει πιο ανοιχτό χρώμα από άλλα είδη λάχανου. Στο Ηνωμένο Βασίλειο ονομάζεται chinese leaf (κινέζικο φύλλο), στη Νέα Ζηλανδία ονομάζεται Wong bok, και στην Αυστραλία Wonbok cabbage (λάχανο wonbok). Στα κινέζικα λέγεται 菜っ葉 (λάχανο με φύλλα) ενώ στα Ιαπωνικά 白菜 (άσπρο λαχανικό) Στην Κορεάτικη κουζίνα είναι το κύριο συστατικό του εθνικού πιάτου Κίμτσι. Επίσης χρησιμοποιείται ως τύλιγμα σε όστρακα και χοιρινό κρέας. Τα εξωτερικά φύλλα χρησιμοποιούνται σε σούπες. Λόγω των μεταναστών από τις ασιατικές χώρες είναι εύκολο να βρεθεί σε μεγάλες πόλεις της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και της Αυστραλίας. Η γεύση του είναι παρόμοια με αυτή του λάχανου και ταιριάζει με Τόφου, μανιτάρια και κολοκυθάκια. Το κινέζικο λάχανο συμβολίζει την ευημερία στην Κίνα και απεικονίζεται συχνά πάνω σε γυάλινα και πορσελάνινα σκεύη. To διάσημο λάχανο από νεφρίτη που βρίσκεται στο εθνικό μουσείο της Ταϊβάν απεικονίζει ένα κινέζικο λάχανο.   Πηγή:Wikipedia