-
Λάχανο κινέζικο
Το κινέζικο λάχανο (Brassica rapa – Κράμβη η ράπυς) γνωστό και ως λάχανο-σέλινο είναι ένα είδος λάχανου που κατάγεται από την περιοχή του Πεκίνου και χρησιμοποιείται ευρέως στην κουζίνα τής Άπω Ανατολής. Έχει πιο ανοιχτό χρώμα από άλλα είδη λάχανου. Στο Ηνωμένο Βασίλειο ονομάζεται chinese leaf (κινέζικο φύλλο), στη Νέα Ζηλανδία ονομάζεται Wong bok, και στην Αυστραλία Wonbok cabbage (λάχανο wonbok). Στα κινέζικα λέγεται 菜っ葉 (λάχανο με φύλλα) ενώ στα Ιαπωνικά 白菜 (άσπρο λαχανικό) Στην Κορεάτικη κουζίνα είναι το κύριο συστατικό του εθνικού πιάτου Κίμτσι. Επίσης χρησιμοποιείται ως τύλιγμα σε όστρακα και χοιρινό κρέας. Τα εξωτερικά φύλλα χρησιμοποιούνται σε σούπες. Λόγω των μεταναστών από τις ασιατικές χώρες είναι εύκολο να βρεθεί σε μεγάλες πόλεις της Βόρειας Αμερικής, της Ευρώπης και της Αυστραλίας. Η γεύση του είναι παρόμοια με αυτή του λάχανου και ταιριάζει με Τόφου, μανιτάρια και κολοκυθάκια. Το κινέζικο λάχανο συμβολίζει την ευημερία στην Κίνα και απεικονίζεται συχνά πάνω σε γυάλινα και πορσελάνινα σκεύη. To διάσημο λάχανο από νεφρίτη που βρίσκεται στο εθνικό μουσείο της Ταϊβάν απεικονίζει ένα κινέζικο λάχανο. Πηγή:Wikipedia
-
Ραντίτσιο
Radicchio είναι μια καλλιεργημένη μορφή κιχωρίου φύλλων ( Cichorium intybus , Asteraceae ), μερικές φορές γνωστή ως ιταλικό κιχώριο , και είναι πολυετή . Αναπτύσσεται ως φύλλο λαχανικών, το οποίο έχει συνήθως λευκά κόκκινα φύλλα.Έχει μια πικρή και πικάντικη γεύση, η οποία σμίγει όταν ψηθεί ή ψηθεί. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος ισχυριζόμενος ότι «radicchio» ήταν χρήσιμος ως καθαριστής αίματος και ως βοήθημα για αϋπνίες στο Naturalis Historia . Στην πραγματικότητα, το « radicchio » περιέχει intybin , ένα κατασταλτικό / αναλγητικό, καθώς και ένα είδος φλαβονοειδούς που ονομάζεται ανθοκυανίνη, το οποίο χρησιμοποιείται για την παραγωγή φωτοευαισθητοποιημένων ηλιακών κυττάρων . Το «Radicchio rosso di Treviso » μοιάζει με ένα μεγάλο κόκκινο βελγικό κόμπο . Στην ιταλική κουζίνα, συνήθως τρώγεται ψημένο στο ελαιόλαδο ή αναμειγνύεται σε πιάτα όπως το ριζότο . Μπορεί επίσης να σερβιριστεί με ζυμαρικά ή να χρησιμοποιηθεί σε στρίν , σαν γέμιση πουλερικών ή ως συστατικό για μια ταπεδέν .Όπως και με όλα τα chicories, οι ρίζες της, μετά από ψήσιμο και λείανση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο του καφέ ή πρόσθετο καφέ. Πηγή:Wikipedia
-
Λάχανο πράσινο
Ο βλαστός του είναι κοντός και δεν ξεπερνάει τα 35 εκατοστά μέχρι να ανθοφορήσει. Τα φύλλα του βρίσκονται το ένα πάνω στο άλλο με στήριγμα ένα σαρκώδες στέλεχος που αποτελεί τον κύριο άξονα του λάχανου. Τη δεύτερη Άνοιξη βγαίνει στη μέση ένα σκληρό στέλεχος που φέρει μικρά άνθη. Η αναπαραγωγή γίνεται με σπόρο είτε απευθείας σε χωράφι είτε σε φυτώρια ή σπορεία. Όταν το φυτάριο αποκτήσει 5-6 φύλλα τότε γίνεται μεταφύτευση και στη συνέχεια άρδευση. Οι απαιτήσεις του λάχανου σε νερό είναι μεγάλες. Πρέπει να ποτίζεται τακτικά αλλά κανονικά γιατί μεγάλες ποσότητες νερού πιθανόν να προκαλέσουν μεγάλη επέκταση των ριζών και εξασθένιση του φυτού. Το λάχανο αναπτύσσεται κανονικά σε θερμοκρασίες από 15-18 βαθμούς. Το φυτό αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ μία ποικιλία αντέχει και μέχρι τους –10 βαθμούς.
-
Λάχανο κόκκινο
Ο βλαστός του είναι κοντός και δεν ξεπερνάει τα 35 εκατοστά μέχρι να ανθοφορήσει. Τα φύλλα του βρίσκονται το ένα πάνω στο άλλο με στήριγμα ένα σαρκώδες στέλεχος που αποτελεί τον κύριο άξονα του λάχανου. Τη δεύτερη Άνοιξη βγαίνει στη μέση ένα σκληρό στέλεχος που φέρει μικρά άνθη. Η αναπαραγωγή γίνεται με σπόρο είτε απευθείας σε χωράφι είτε σε φυτώρια ή σπορεία. Όταν το φυτάριο αποκτήσει 5-6 φύλλα τότε γίνεται μεταφύτευση και στη συνέχεια άρδευση. Οι απαιτήσεις του λάχανου σε νερό είναι μεγάλες. Πρέπει να ποτίζεται τακτικά αλλά κανονικά γιατί μεγάλες ποσότητες νερού πιθανόν να προκαλέσουν μεγάλη επέκταση των ριζών και εξασθένιση του φυτού. Το λάχανο αναπτύσσεται κανονικά σε θερμοκρασίες από 15-18 βαθμούς. Το φυτό αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ μία ποικιλία αντέχει και μέχρι τους –10 βαθμούς.
-
Αβοκάντο
Το αβοκάντο είναι αειθαλές, ιθαγενές δέντρο γνωστό και με την ονομασία βουτυρόδεντρο. Ανήκει στο γένος Περσέα οικογένεια Δαφνοειδή και ανακαλύφτηκε στις τροπικές περιοχές του Μεξικού και της Κεντρικής Αμερικής, όπου από τα αρχαία χρόνια το καλλιεργούσαν οι ιθαγενείς αφού ο καρπός του ήταν συστατικό της διατροφής τους.Ο καρπός του δέντρου έχει γεύση βουτυρώδη και δεν τρώγεται αμέσως μετά την συγκομιδή, αλλά αφού πρώτα ωριμάσει μετά από μία βδομάδα σε θερμοκρασία περιβάλλοντος ( 15°C – 25°C) ή 2 – 8 βδομάδες στο ψυγείο (θερμοκρασία 4,4°C – 13°C και σχετική υγρασία 85 – 90%).
-
Ακτινίδιο ελληνικό
Το ακτινίδιο (ή αλλιώς κίουι) είναι γένος φυτών.Ο καρπός του ακτινιδίου είναι πλούσιος σε κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, φυτικές ίνες και ιχνοστοιχεία. Επίσης, διαθέτει περισσότερη βιταμίνη C σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο φρούτο. Η ύπαρξη πολλών βιταμινών καθιστά το ακτινίδιο ως το καλύτερο μέσο για την άμυνα κατά των μικροβίων. Επίσης, απομακρύνει τον κίνδυνο θρομβώσεων στο κυκλοφορικό σύστημα και διασφαλίζει τη σωστή πέψη και την εύρυθμη λειτουργία του εντέρου. Τέλος, συντελεί στη βελτίωση της όρασης, λόγω του αντιοξειδωτικού λουτεΐνη που περιέχει.
-
Ακτινίδιο zespri
Το ακτινίδιο (ή αλλιώς κίουι) είναι γένος φυτών.Ο καρπός του ακτινιδίου είναι πλούσιος σε κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, φυτικές ίνες και ιχνοστοιχεία. Επίσης, διαθέτει περισσότερη βιταμίνη C σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο φρούτο. Η ύπαρξη πολλών βιταμινών καθιστά το ακτινίδιο ως το καλύτερο μέσο για την άμυνα κατά των μικροβίων. Επίσης, απομακρύνει τον κίνδυνο θρομβώσεων στο κυκλοφορικό σύστημα και διασφαλίζει τη σωστή πέψη και την εύρυθμη λειτουργία του εντέρου. Τέλος, συντελεί στη βελτίωση της όρασης, λόγω του αντιοξειδωτικού λουτεΐνη που περιέχει.
-
Ανανάς
Ο Ανανάς ο εύκομος (Ananas comosus) ή απλώς ο Ανανάς, είναι ένα ποώδες τροπικό φυτό με πολλαπλούς βρώσιμους καρπούς που αποτελείται από συνενωμένα μούρα, και το πιο σημαντικό από οικονομική άποψη φυτό της οικογένειας των Βρομελιίδων (Bromeliaceae). Ο ανανάς μπορεί να καλλιεργηθεί με την αποκοπή του στέμματος του καρπού, την πιθανή του ανθοφορία εντός 20-24 μηνών και την καρποφορία του κατά τους επόμενους έξι μήνες. Οι ανανάδες μετά τη συγκομιδή, δεν ωριμάζουν σημαντικά.Οι ανανάδες μπορούν να καταναλωθούν φρέσκοι, μαγειρεμένοι, σε χυμό, διατηρημένοι και βρίσκονται σε ένα ευρύ φάσμα στις κουζίνες. Εκτός από την κατανάλωση, τα φύλλα του ανανά, χρησιμοποιούνται στις Φιλιππίνες, για την παραγωγή της υφάνσιμης ίνας Piña, που συνήθως χρησιμοποιείται ως υλικό για τα ανδρικά Barong Tagalog (ένα διαφανές-επίσημο πουκάμισο, των Φιλιππίνων, που φοριέται επάνω από το υπάρχον πουκάμισο) και τα γυναικεία Baro’t saya (η ανεπίσημη εθνική ένδυση των γυναικών, στις Φιλιππίνες). Η ίνα, επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα συστατικό ταπετσαρίας και επιπλοποίας. Πηγή:Wikipedia
-
Αχλάδια fetel
Το αχλάδι είναι ο καρπός της αχλαδιάς.Έχει σχήμα μακρύ και στενεύει στο άκρο που βρίσκεται το κοτσάνι ενώ είναι φαρδύ στο κάτω μέρος. Υπάρχουν και ποικιλίες αχλαδιών με σχήμα μήλου. Τα αχλάδια εξωτερικά έχουν χρώμα ανοιχτό πράσινο, πρασινοκίτρινο, κιτρινωπό, ελαφρύ κίτρινο, πράσινο με κόκκινο ανάλογα με την ποικιλία.Εσωτερικά η σάρκα τους είναι συνήθως λευκή πιο μαλακή από τα μήλα και πιο γλυκιά.Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες αχλαδιών. Στην Ελλάδα οι κυριότερες είναι κρυστάλλια που το βάρος του κάθε αχλαδιού είναι από 100-130 γραμμάρια Το χρώμα τους είναι κιτρινοπράσινο και η σάρκα τους λευκή. Πηγή:Wikipedia
-
Αχλάδια κρυστάλλια
Το αχλάδι είναι ο καρπός της αχλαδιάς.Έχει σχήμα μακρύ και στενεύει στο άκρο που βρίσκεται το κοτσάνι ενώ είναι φαρδύ στο κάτω μέρος. Υπάρχουν και ποικιλίες αχλαδιών με σχήμα μήλου. Τα αχλάδια εξωτερικά έχουν χρώμα ανοιχτό πράσινο, πρασινοκίτρινο, κιτρινωπό, ελαφρύ κίτρινο, πράσινο με κόκκινο ανάλογα με την ποικιλία.Εσωτερικά η σάρκα τους είναι συνήθως λευκή πιο μαλακή από τα μήλα και πιο γλυκιά.Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες αχλαδιών. Στην Ελλάδα οι κυριότερες είναι κρυστάλλια που το βάρος του κάθε αχλαδιού είναι από 100-130 γραμμάρια Το χρώμα τους είναι κιτρινοπράσινο και η σάρκα τους λευκή. Πηγή:Wikipedia