Best Seller Items
-
Κρέμα Βαλσάμικου Τρούφα
Μια από τις πιο ξεχωριστές γεύσεις συναντά την κρέμα βαλσάμικο MESSINO. Η νέα κρέμα βαλσάμικο με τρούφα είναι έτοιμη να σας εκπλήξει με την ξεχωριστή γεύση και μυρωδιά της.Για τους θαυμαστές του μανιταριού που ονομάζουμε «τρούφα», αυτή η κρέμα θα είναι ο νέος σας εθισμός για να την προσθέτετε σε σαλάτες, κρέμες, κρέας και οπουδήποτε αλλού θα βάζατε το λάδι τρούφας. Σας συστήνουμε ανεπιφύλακτα να το δοκιμάσετε και σε μακαρονάδες ή πίτσα.
-
Λόλα κόκκινη
Το μαρούλι (Lactuca sativa, Λακτούκη η ήμερος) είναι ετήσιο, ποώδες φυτό γρήγορης ανάπτυξης της οικογένειας των σύνθετων. Καλλιεργείται από τους Ρωμαϊκούς χρόνους και η προέλευση του είναι η Ασία. Αναφέρεται από τον Ηρόδοτο του Θεοφράστου και τον Διοσκορίδη με το όνομα “θριδακίνη” και “θρίδαξ”. Η άνθηση του μαρουλιού γίνεται σταδιακά και οι καρποί του βγαίνουν 10-15 μέρες μετά την άνθηση. Τα μαρούλια πολλαπλασιάζονται με σπόρο. Η σπορά γίνεται σε φυτώρια και σε 15 περίπου μέρες τα φυτάρια είναι έτοιμα για μεταφύτευση. Ευδοκιμεί σε δροσερές θερμοκρασίες και δεν αντέχει στη ζέστη. Στην Ελλάδα καλλιεργείται από το φθινόπωρο μέχρι την Άνοιξη, και το καλοκαίρι σε ψυχρότερα κλίματα. Για την επιτυχία στην καλλιέργεια πρέπει να υπάρχει αρκετή εδαφική υγρασία, καλός φωτισμός και δροσερές νύχτες. Το μαρούλι τρώγεται ωμό, σκέτο ή σε σαλάτες αλλά και μαγειρεμένο με κρέας (φρικασέ).Οι Η.Π.Α έχουν τη μεγαλύτερη παραγωγή στον κόσμο, ακολουθούν η Κίνα, η Ισπανία και ο Καναδάς. Στην Ελλάδα καλλιεργούνται 19.000 στρέμματα περίπου και η ετήσια παραγωγή φτάνει τους 25.000 τόνους. Υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες μαρουλιού που μπορούν να διακριθούν σε 4 βοτανικές ποικιλίες. Στον τύπο αυτό ανήκουν οι ποικιλίες σαλάτες Νεαπόλεως, αντιδομάρουλα και τα κοινά μαρούλια. Στον τύπο αυτό ανήκουν οι ποικιλίες σαλάτες Νεαπόλεως, αντιδομάρουλα και τα κοινά μαρούλια.
- Ο φυλλώδης τύπος, στον οποίο τα φύλλα σχηματίζονται σαν ρόδα και δεν έχουν κεφαλή. Φύονται κατά δεκάδες και ανανεώνονται όταν τα πρώτα φύλλα κοπούν. Είναι κατσαρά ή μοιάζουν με της βελανιδιάς. Το χρώμα τους είναι πράσινο, ανοιχτό πράσινο ή και κόκκινο.
- Ο κεφαλωτός τύπος, με παχιά, μαλακά φύλλα που σχηματίζουν μία συμπαγή κεφαλή. Οι ποικιλίες εδώ είναι τα κόκκινα κλειστά μαρούλια, Μπατάβια, Σαλαμάνδρα, Νιού Γιορκ Ιμπέριαλκαι άλλες.
- Ο τύπος μαρουλιού-σπαραγγιούμε στενά φύλλα και παχύ σαρκώδη βλαστό. Οι ποικιλίες αυτού του τύπου καλλιεργούνται στην Ασία κυρίως για τους βλαστούς τους.
- Ο τύπος ρωμάναμε λεία σκληρά και ανορθωμένα φύλλα που σχηματίζουν ψηλή κεφαλή. Έχουν πολύ λεπτή γεύση και η υφή τους είναι τραγανή. Εδώ έχουμε τις ποικιλίες Σκουροπράσινο, λευκό Παρισιού και Κωνσταντινούπολης.
-
Φράουλες ελληνικές
Η Φράουλα είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο λαχανικό που ανήκει στην οικογένεια των Ροδίδων (Rosaceae) με 15 περίπου είδη ιθαγενή των βόρειων εύκρατων περιοχών. Κατά πάσα πιθανότητα η καταγωγή της είναι από τη Χιλή.Ιδιαίτερα γνωστή στην Ελλάδα είναι η ευρωπαϊκή φράουλα που βρίσκεται και αυτοφυής σε λοφώδεις,δασώδεις και ημιδασώδεις περιοχές. Ο καρπός της άγριας αυτής φράουλας είναι μικρός, εξαιρετικά γλυκός και νόστιμος. Οι σύγχρονες καλλιέργειες οδήγησαν στο να δημιουργηθεί μία ποικιλία με μεγάλους καρπούς γνωστή με την ονομασία Φράουλα Ανανάσα.Η φράουλα είναι πολυετές, έρπον κυρίως αλλά και αναρριχώμενο ποώδες φυτό με τριχωτά σύνθετα φύλλα που αποτελούνται από 3 φυλλάρια που τα περιθώρια τους είναι πριονωτά. Τα άνθη της είναι λευκά, μονογενή ή και ερμαφρόδιτα και φύονται σε μικρές ταξιανθίες που ξεκινούν από τις μασχάλες των φύλλων. Όσο ο χρόνος περνάει οι ρίζες του φυτού γίνονται ξυλώδεις και αναπτύσσονται παραφυάδες που ριζώνουν αναπτύσσοντας νέα φυτά. Ο καρπός της φράουλας είναι σύνθετος και αποτελείται από μια ανθοδόχη που έχει στην επιφάνεια της πολλά μικρά σπόρια. Η καλλιέργεια της φράουλας είναι αρκετά εύκολη ακόμα και για τους πιο αρχάριους. Πηγή:Wikipedia
-
Αυγά ελευθέρας
Τα Αβγά Ελευθέρας Βοσκής παράγονται από όρνιθες που ζούν ελεύθερες στα κτήματα .
-
ΟΙΝΟΣ ΛΕΥΚΟΣ ΞΗΡΟΣ
Η κλασσική γεύση του Σαββατιανού με την οποία “μεγάλωσαν” γενιές & γενιές ανθρώπων στην Αττική και σ’όλη την Ελλάδα.
-
ΟΙΝΟΣ ΛΕΥΚΟΣ PLUS (ΠΟΛΥΠΟΙΚΙΛΙΑΚΟΣ)
- Λαμπερό λευκό χρώμα και πλούσια, γλυκόπιοτη γεύση χαρακτηριστική των ευγενών ποικιλιών από τις οποίες προέρχεται.Συνοδεύει ιδανικά όλα τα εδέσματα της ελληνικής κουζίνας.
-
ΟΙΝΟΣ ΡΟΖΕ ΞΗΡΟΣ
Το παραδοσιακό “κοκκινέλι” για τους παλαιότερους ή ένα ξηρό ροζέ για τους νεότερους που θέλουν να πιουν λίγο παραπάνω…
-
ΟΙΝΟΣ ΡΟZΕ ΗΜΙΓΛΥΚΟΣ
Γευστική πρόκληση ακόμα και για εκείνους που δεν προτιμούν τα ημίγλυκα κρασιά με ιδιαίτερα πολλούς θαυμαστές στο γυναικείο φύλο.
-
ΟΙΝΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ ΞΗΡΟΣ
Αγιωργίτικο, Merlot .Ερυθρά συνοινοποίηση.Παραμονη για εκχειλιση για μικρο χρονικο διαστημα σε ανοξείδωτες δεξαμενές υπό ελεγχόμενη θερμοκρασία ζύμωσης.
-
ΟΙΝΟΣ ΡΟΖΕ PLUS (ΠΟΛΥΠΟΙΚΙΛΙΑΚΟΣ)
Μοσχάτο Πατρών (50%), Ροδίτης, Μαλαγουζιά, Merlot, Μοσχοφίλερο.Συνοδεύει ιδανικά όλα τα εδέσματα της ελληνικής κουζίνας.
-
Κολοκύθια
Είναι μονοετή ή και πολυετή φυτά, φέρουν έλικες και οι βλαστοί τους είναι πράσινοι, κυλινδρικοί, τριχωτοί. Τα φύλλα τους είναι μεγάλα, πλατιά, παλαμοειδή και οι μίσχοι τους μακριοί. Τα άνθη της κολοκυθιάς είναι μεγάλα κίτρινου χρώματος, μονογενή. Τα αρσενικά άνθη φέρουν μακρύ ποδίσκο και τα θηλυκά κοντό. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με σπορά και η ανάπτυξη της είναι πολύ γρήγορη. Είναι φυτό της καλοκαιρινής περιόδου και δεν αναπτύσσεται στο ψύχος. Η καλλίτερη θερμοκρασία είναι γύρω στους 22 βαθμούς. Όταν υπάρχει αρκετή ζέστη τότε χρειάζεται αρκετό πότισμα. Στην υγρασία το φυτό αναπτύσσεται πολύ καλά, ενώ το έδαφος πρέπει να είναι πλούσιο σε οργανικές ουσίες και γενικά μέσης συστάσεως. Η λίπανση με κοπριά ή οργανικά λιπάσματα θεωρείται απαραίτητη. Κατά τη χειμερινή περίοδο η καλλιέργεια γίνεται σε θερμοκήπια.
-
Κολοκύθια με ανθό
Είναι μονοετή ή και πολυετή φυτά, φέρουν έλικες και οι βλαστοί τους είναι πράσινοι, κυλινδρικοί, τριχωτοί. Τα φύλλα τους είναι μεγάλα, πλατιά, παλαμοειδή και οι μίσχοι τους μακριοί. Τα άνθη της κολοκυθιάς είναι μεγάλα κίτρινου χρώματος, μονογενή. Τα αρσενικά άνθη φέρουν μακρύ ποδίσκο και τα θηλυκά κοντό. Ο πολλαπλασιασμός της γίνεται με σπορά και η ανάπτυξη της είναι πολύ γρήγορη. Είναι φυτό της καλοκαιρινής περιόδου και δεν αναπτύσσεται στο ψύχος. Η καλλίτερη θερμοκρασία είναι γύρω στους 22 βαθμούς. Όταν υπάρχει αρκετή ζέστη τότε χρειάζεται αρκετό πότισμα. Στην υγρασία το φυτό αναπτύσσεται πολύ καλά, ενώ το έδαφος πρέπει να είναι πλούσιο σε οργανικές ουσίες και γενικά μέσης συστάσεως. Η λίπανση με κοπριά ή οργανικά λιπάσματα θεωρείται απαραίτητη. Κατά τη χειμερινή περίοδο η καλλιέργεια γίνεται σε θερμοκήπια.
-
Μανιτάρια Πλευρώτους
Τα Πλευρώτους (Pleurotus) είναι γένος εδώδιμων μανιταριών που φυτρώνουν σε νεκρά δέντρα. Πρόκειται για μανιτάρια που καλλιεργούνται πολύ σε όλο το κόσμο. Τα πιο γνωστά είδη της οικογένειας αυτής είναι ο Πλευρώτους ο οστρεώδης και ο Πλευρώτους του Ερυγγίου.